Stel je voor. Je bent elf en je ouders zijn spionnen. Nu en dan schakelen ze je ook in om brieven af te leveren, helemaal aan de andere kant van de stad.
Welke gevoelens kruipen er dan door je buik? Welke zijn er ook op je gezicht af te lezen?
Met dit gegeven gingen we beeldend aan de slag. Iedereen kreeg een spiegel (met daarop een mica gekleefd) , een borstel en verf. Eerst gevoelsgezichten oefenen in de spiegel, er eentje 'bevriezen' en dit gezicht dan vastleggen met verf. Een zelfportret met een emotie van een kind uit WOI...
Het was geen gemakkelijke opdracht. Er kwamen échte emoties naar boven: verdriet, twijfel, teleurstelling, kwaadheid, frustratie...sommige kinderen hadden misschien liever hun tanden in een goed wiskundevraagstuk gezet.
Maar deze klas zet door! De resultaten zijn dan ook erg knap om te zien.